Wat is van alle bezienswaardigheden Wenen de mooiste plek? Dat is het Mozart-standbeeld in de Burggarten (de tuin bij de Hofburg). Ik leg je dit graag uit.
Wat maakt Wenen anders?
Wenen is bekend om veel dingen. Al jaren prikt deze mooie stad bovenaan de internationale ranglijsten van meest of best leefbare steden. Het leven is hier zeer aangenaam, het landklimaat betovert de stad vanaf de eerste zonnestraal en de stad kent naast vele culturele voorzieningen ook prachtige natuur. Er is een jaloersmakend goed en betaalbaar OV, een eiland met vakantiesfeer (het Donauinsel) en er wordt zelfs wijn geproduceerd.
Dat er in Wenen veel gebeurd, is logisch. Deze stad herbergt bijna twee miljoen inwoners en talrijke belangrijke internationale organisaties, en heeft een rijke geschiedenis. Alleen dat biedt al genoeg vermaak. Wenen was vaak het decor bij internationale films. James Bond – Living Daylights – toerde met Kara door de stad om haar in het Reuzenrad de eerste kus te mogen geven, waarna hij in een achtervolgingsjacht het Prater op stelten zette. Tom Cruise (Mission Impossible – Rogue Nation) verrichte halsbrekende toeren in de U-Bahn Station Schottenring. En we mogen niet te vergeten hoe de stad een prachtig decor bood aan De Derde Man en mede hielp deze moordzaak op te te lossen. Hierin is Wenen niet anders dan alle andere wereldsteden, een breed aanbod van bezienswaardigheden, cultureel vermaak en prachtige musea. Wat Wenen anders maakt dan de andere steden is de klassieke muziek. Want waar je in andere steden misschien vreemd wordt aangekeken als je zegt even naar de opera te gaan, is dat hier anders. Hier kun je elke avond een opera bezoeken alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Klassieke muziek en Wenen
De eeuwenlange Habsburgse monarchie en later het Oostenrijks keizerrijk hebben het culturele leven bepaald en sterk bijgedragen aan de verankering van de klassieke muziek in het dagelijks leven. Voorbeelden? We hebben allemaal wel eens naar het Weens Nieuwjaarsconcert vanuit de Gouden Zaal in de Musikverein gekeken. Een andere traditie is net zo mooi. Want voor velen is het normaal minimaal een keer in het leven naar het Wiener Opernbal te gaan. Dit is een jaarlijks evenement op de donderdag voor Carnaval waar veel belangrijke mensen naar toe gaan om gezien te worden. Er is ook het Midzomernachtconcert van de Wiener Philharmoniker in de tuinen van Schönbrunn. Misschien het mooiste voorbeeld is wel het grote scherm naast de Staatsoper waar voorbijgangers kunnen meegenieten van de opvoering en er zelfs mensen zijn die een stoeltje “reserveren.” In een stad als deze zijn er natuurlijk ook meerdere muziekopleidingen en operagezelschappen. Verder hebben vele componisten hier gewoornd en gewerkt. De stad bood een vruchtbare bodem voor talrijke muzikale vernieuwingen, hierbij eist Ludwig van Beethoven een hoofdrol op maar net zo goed kennen we allemaal de wals van Johann Strauss “An der schönen blauen Donau.”
Waarom is Mozart in de Burggarten de mooiste plek?
Voor mij betekende dit dat ik vanaf mijn eerste bezoek aan de stad steeds meer ging richten op het bezoeken van het rijke opera-aanbod. De eerste opera die ik zag was Cosi fan tutte, opgevoerd in de carré boerderij op Schönbrunn, ik was meteen verkocht. Zeker de omgeving was al heel bijzonder, maar het was de uitvoering zelf die me intens boeide. Ik zat bijna op schoot bij de zangers, kon hun woord voor woord volgen en hun mimiek naadloos observeren. Een herinnering die toen in mijn ziel is gebrand is het lied waarin de twee vrouwen hun geliefden uitzwaaien en hopen dat de wind zacht zal zijn. Prachtig! Verder heb ik nog veel opera’s in verschillende gebouwen in Wenen bijgewoond en van alle genoten. Hoe mooi is het bijvoorbeeld om een van de spectaculairste opera-scenes in Wenen te zien, waar Don Giovanni en Leporello de geest van de overleden Commendatore voor een avondmaal ontvangen. Trouwens, deze opera genoot in Praag veel aanzien omdat men hierin een allegorie zag voor de Oostenrijkse monarchie. In de Praagse variant eindigt de opera met deze aria.
Mozart is een mijn muzikale superheld, de ‘Odysseus uit Salzburg,’ die de muziekliefhebbers in vervoering brengt met zijn muzikale innovaties, zijn wens voor een betere wereld, de manier waarop hij zangers met en tegen elkaar laat zingen, de talrijke verborgen schatten in zijn composities en ik kan nog langer doorgaan. Als ik dan in de Burggarten op een bankje tegenover het standbeeld plaatsneem, zie ik drommen met toeristen voorbij komen die ijverig dit moment vastleggen en geniet ik van dit enthousiasme. Ik sluit mijn ogen en laat de energie die Mozart in zijn werk legde door mij vloeien en dwing mezelf na een tijdje weer op te staan. Hier, op deze plek komt alles voor mij samen en voel ik me verbonden met de kracht van Mozart, de stad en haar klassieke muziek.
